Ja, een noviteit.
Een recensie heeft waarde voor een boek en zeker als de schrijver onbekend is. En waarde, dat kun je best in geld uitdrukken, sterker nog, alleen waarde kun je in geld uitdrukken.
Ik hoop met deze noviteit een trend gestart te hebben, dat dit middel een extra ingrediënt wordt in de promotiebox van de boekenmarketeer en we met zijn allen het mooiste kunstproduct dat er bestaat nieuwe impulsen gaan geven.
Een noviteit roept vragen op en de meest gestelde is wat er gebeurt als een betaalde recensent het boek ‘ruk’ vindt. Of nog erger, hoewel er niet veel kwalificaties nog lager zijn dan ‘ruk’. En de op een na meest gestelde is of een betaalde recensie partijdig is. Of vanzelf gaat zijn vanwege de economische relatie.
Wie al op NIMA A niveau marketingkennis heeft kan deze alinea overslaan. Elk product heeft een publiek. Het ene wasmiddel is voor gezinnen, het andere voor alleenstaanden, hoewel het uit dezelfde fabriek komt. De een houdt van pindakaas, de ander smeert leverworst op zijn bammetjes. Zo werkt het ook met kunst. De een vindt het mooi en legt huilend van ontroering een boek weg, een ander snapt niet ‘waar iedereen het over heeft, want ik vind het ruk’.
Een recensie is niets anders dan een mening van een persoon. Het verspreiden van de recensie is aandacht, reclame en die reclame is bedoeld om het product bij de juiste doelgroep te brengen, niet per se om het anders of mooier te maken. Bang voor negatieve recensies? Stel dat 10% van de lezers het boek ‘de moeite waard’ vindt en de rest vindt het ‘ruk’. Dan zou mijn schrijvershart breken, maar commercieel gezien praat je over een potentiële markt van 2,3 miljoen Nederlandstaligen die het ‘de moeite waard’ zouden vinden. Daar zitten best wel wat Netflixers en andere non lezers tussen, maar stel, stel, stel dat je met je recensies je hele doelgroep zou kunnen bereiken en vervolgens aan een op de tien uit de doelgroep een boek verkoop? Rekent u nog mee? Conclusie is dus dat je dan met een door het grote publiek matig gewaardeerd boek toch het bestverkopende boek uit de Nederlandstalige geschiedenis hebt geschreven.
Test deze theorie door te bedenken of je een film gaat bekijken die door de Volkskrant een ster gegeven is omdat hij ‘grof is, vol platte sex en drankmisbruik en een wonder waarom hij in de getto’s van Amerika zo groot is’. En wat doen je puberkinderen als dezelfde film door rapper X of vlogger Y in een medium waar jij nog nooit van gehoord hebt de film wordt aanbevolen? I rest my case.
En of een betaalde recensie partijdig is? Ik hoop het niet, hoewel de persoon van de schrijver volgens mij van invloed is op de perceptie van het gelezene. Mijn moeder zal het wel mooi vinden, maar mijn ex?
Een laatste vraag die gesteld is, is die over censuur. Laat ik alles toe en ga ik alles overzetten op deze site.? Het antwoord is ‘Ja’. En bij negatieve recensies realiseer ik me dat het product gerecenseerd wordt, niet ikzelf. Bij positieve recensies zal ik me realiseren dat ik alles gegeven heb en dat mijn ziel in het verhaal zit. Zo houden we onszelf en elkaar voor de gek en ik doe er met liefde en plezier aan mee.